"Toen ik de deur opende, greep de klant mijn borsten": kamermeisjes, prooi voor verkrachters en seksuele agressors

Laten we ons een gemiddeld hotel in Frankrijk voorstellen. Boven loopt een schoonmaakster door de gang, met schone lakens en handdoeken in haar hand. Ze blijft voor een van de deuren staan, klopt drie keer en wacht even. Stilte. Ze doet de deur open. Voor zijn ogen opent een man zijn badjas. Vrijwel al deze werknemers hebben een soortgelijk verhaal te vertellen, soms met een paar variaties – masturbatiescènes, vernederende opmerkingen, zelfs aanranding.

Eén cijfer illustreert de omvang van het fenomeen: één op de twee werknemers in de hotelsector loopt tijdens zijn of haar carrière het risico om door een naakte gast in zijn of haar kamer te worden verwelkomd. Dat blijkt uit onderzoek van Maud Descamps, een opleider die is gespecialiseerd in het voorkomen van seksistisch en seksueel geweld (SST) in de hotelsector, aan de Universiteit van Grenoble-Alpes (Isère).

Officiële gegevens zijn weliswaar schaars, maar de getuigenissen van vakbonden en slachtofferorganisaties, zoals AVFT (Vereniging tegen Geweld tegen Vrouwen op het Werk), maken één ding duidelijk: seksistisch en seksueel geweld wordt door slachtoffers geïnternaliseerd als een professioneel risico, net zoals een val dat voor een bouwvakker zou zijn. Het opvallende verschil is dat deze normaal gesproken een veiligheidsharnas heeft om schokken te voorkomen.

Veertien jaar na de Sofitel-affaire in New York – waar de arrestatie van Dominique Strauss-Kahn, destijds hoofd van het Internationaal Monetair Fonds (IMF), voor het seksueel misbruiken van een kamermeisje op dramatische wijze aantoonde welke ongelooflijke straffeloosheid aanvallers denken te genieten in deze stille omgevingen – worden levens nog steeds verwoest...